ගතික ආදරය

ආදරය කියන්නේ කුමක්ද කියන එක අපි කවුරුත් ජීවිතයේ කුමන මොහොතක හරි චුට්ටක් හිතල බලපු දෙයක් තමයි. එත් ඉතින් කාටවත් ඒ ගැන යම් වැටහීමක් තියෙනවයි කියලානම් මට හිතෙන්නේ නැහැ. කවුරුහරි යම් මොහොතක යම් වැටහීමක් ලැබුවානම් එය සැනකින් වෙනස් වෙලා අලුත්ම විදියකට ඒ ගැන ක්ෂණයකින් හිතන්න පටන් ගන්නවා. මගේ තේරීමේ හැටියට මේ ආදරය කියන්නේ හරිම dynamic දෙයක්. ඒකියන්නේ යම් ගතික භාවයක් නිතරම තියෙනවා. එත් ආදරේ කරද්දී මිනිසුන් බොහෝවිට යොදාගන්න වචන හෝ වාක්‍ය කිහිපයක් අරන් බැලුවහම, මාගේ තර්කයට හෝ වැටහීමට සම්පුර්ණයෙන් වෙනස්වූ අදහසක් තමයි එන්නේ. මම ඔයාට හැමදාමත් ආදරෙයි, මම ඔයාගේ සදාදර සුදු, සංසාරේ හැමදාමත් ඔයා ලඟින්ම මම ඉන්නවා, මම කවදාවත් වෙනස් වෙන්නේ නැහැ රත්තරන්, මගේ ආදරය ඉර හඳ වගේ, ඔය වාගේ දහසකුත් වචන අපි පාවිච්චි කරනවා. එත් හිතල බලන්න ඔයාලගේ හිතේ ඇතිවෙන අදර හැන්ගීම් විටින් විට වෙනස් වෙන්නේ නැද්ද කියලා. අඩුම තරමින් ඔය සදාතනික ආදරය පුංචි අඩු වැඩිවීම් වලට ලක් වෙන්නේ නැද්ද? එහෙම නැත්නම් පොඩ්ඩක් සරාගික හැන්ගීම් වලට ඉඩදුන් වෙලාවට තියෙන ආදරයත්, පන්සලේදී මල් පුජා කරන කොට එයා ඔයා දිහා හොරෙන් බලනකොට ආදරයෙන් හිත බරවුණු හැටිත් සමානද? මටනම් හිතෙන්නේ ජීව විධ්‍යත්මකව පවා ලොකු වෙනසක් ඔය අවස්ථා දෙකේ අපේ ඇඟ ඇතුලේ ඇතිවෙනවා. උදාහරණයක් විදියට අවයව වලට රුධිර සැපයුමත් මේ අවස්ථා දෙකේදී වෙනස්. මොකද අපි නොදන්නවා උනාට අපේ ශරීරය දන්නවා අප තුල මේ පහල වෙච්ච ආදරයේ වෙනස් කම්. ඉතින් මම හිතන්නේ මේ ආදරය කියන්නේ හරිම වෙනස් වීම් වලට භාජනය වෙන දෙයක් කියලයි. එත් හිතින් ආදරය ගැන මගේ මේ තියෙන හැන්ගීම්, විශ්වාසය යම් දවසක් වෙනස් වෙන්නත් පුළුවන්. ඉතින් එදාට බැරියයි ඒ ගැන බ්ලොග් එකේ ලියන්න.